Dag 23: Ithaca - Watkins Glen - Trout Run

Zo we hebben de eekhoorntjes gedag gezegd en zijn weer op weg. We rijden nu een super mooie route door een heel groen heuvelachtig landschap met af en toe bossen, leuke kleine dorpjes en van die typische rode boerderijen. Ik probeerde er net een vast te leggen, maar toen vloog de lens bijna het raam uit, hij bleef nog net op het randje liggen, mazzel! :-) Wat wel minder is, is dat we al heel veel dode wasbeertjes en 2 dode herten langs de weg hebben zien liggen. Dat vind ik natuurlijk enorm zielig en dan zit er zo’n “dierenvriend” naast me die dan quasi meelevend zegt: “Aaaaah” :-)
We gaan vandaag de Gorge trail lopen in het Watkins Glen State Park. De trail is in totaal 1,5 mijl en we beperken ons tot de 1ste mijl, want dat is de route met alle watervallen. We zijn rond 12:00 uur bij het park en smeren wat boterhammetje voor de “picknick”, het regent namelijk behoorlijk :-( Dit komt ons bekend voor van de vorige trail, dus met een paraplu boven onze bolletjes gaan we in de korte broek op pad. Het is namelijk wel erg warm buiten en Aylin loopt vrolijk zonder paraplu en vraagt heel voorzichtig of ze in de plassen mag stampen en dat mag vandaag. Dus ze heeft de grootste lol en haar sokken en gymschoenen zijn al gauw doorweekt en haar kuiten onder de blup. We komen een Nederlands stel tegen die net begonnen zijn aan hun 1ste camperavontuur en het is leuk om na 3 weken weer eens met Nederlanders te kletsen. De trail is echt geweldig, wat ontzettend mooi! Je loopt ruim 800 traptreden omhoog langs 19 watervallen en onder sommige watervallen door. Aylin geniet van de plassen en Fynn zit vrolijk naar voren in de draagzak. Twee gelukkige kinderen, dus 2 gelukkige ouders ;) Na een uur is het droog en zijn we bijna op de helft. We gaan onder een rots op een droge traptree zitten en “genieten” weer van onze 3 weken houdbare bammetjes. Die kaneel-rozijnenbagels met kaas zijn helemaal het toppunt van de dag, wat een kleffe hap. Na de helft van dat ding hou ik het voor gezien, bah bah ik wil naar huis! :-) De terugweg pakken we de South Rim, een pad door het bos. Aylin moppert dat ze ook in de draagzak wil, maar gelukkig zijn er in het bos allemaal mooie blaadjes en takjes, dus wordt er een plastic tas tevoorschijn getoverd en kwebbelt ze honderd uit: “Mamma, weet je… Mamma, kijk… Mamma… Mamma…” en ik: “Ja Aylin… Ja lieverd… Ja schatje…” Marijn moet er erg om lachen, maar af en toe is het wel vermoeiend, want “Pappa” komt nu even niet in haar vocabulaire voor :-) Het laatste stukje mag Fynn aan mamma hangen en mag Aylin in haar eigen draagzak. Ondertussen wordt ik lek gestoken door allemaal vervelende vliegapparaten en dat jeukt als de neten, grrr.
We besluiten om alvast een uurtje te rijden richting Elizabethtown, onze volgende bestemming. Dat scheelt morgen weer een stukje, want het is een aardig ritje. De kleintjes vallen meteen in slaap en mijn dopjes vallen ook heel even dicht. De route is prachtig, weer heuvelachtig en heel veel bossen en meren. Inmiddels heeft Rijn ook moeite met zijn dopjes, dus gaan we de snelweg af bij Trout Run, waar een campground zit. Als we daar aankomen is er niemand aanwezig, dus besluiten we zelf maar een geschikt plekje uit te zoeken tegenover het speeltuintje. Aylin gaat lekker op eigen houtje spelen en Fynn gaat in zijn binnen box. Ondertussen koken we een lekker maaltje; rijst met groente en kip, heerlijk smullen.
Nadat de kindjes gevoederd en gepoetst zijn en in bed liggen, het afwasje gedaan is, de vloer gedweild en het Wc-tje geschropt, starten we het internet op. Helaas hebben we weer een mega trage verbinding en is het niet mogelijk om de verslagen te plaatsen. Morgen gaan we het gewoon weer proberen, misschien hebben we dan meer geluk!