Dag 26: Collegepark (Washington)

Het is vandaag 6 juni en wie is er jarig??? (O)ma Louise!!! Dus na ons ontbijt gingen we natuurlijk even Face Timen om de jarige Jop te feliciteren. Helaas werd er niet aangenomen, dus dan maar even Skypen. Dat leverde ook niet het gewenste resultaat op, dus zongen we de Daily stuff maar even vol via Whatsapp!

Om half elf namen we de bus op weg naar de metro die ons naar het centrum van Washington bracht. Bij aankomst moest er eerst even geknaagd worden en we plantte ons op een erg warm en sappig terras met heerlijke broodjes en cappuccino’s. Daarna startte we met ons tour door Washington, te beginnen bij het Witte Huis. Eerst spotte we het gebouw van de FBI en daar was weinig aan te zien. Het Witte Huis kon je alleen vanaf een hele grote afstand zien en dat was het eigenlijk wel en dat was wel een beetje een dompertje. We liepen door naar het Lincoln Memorial via Washington Memorial, die je van afstand al kon spotten. Het was ontzettend heet en we bleven maar water drinken. Fynn had het gehad in zijn karretje en Aylin wilde niet meer lopen. Toen hebben we Fynn voor het eerst in de rug drager van Aylin gezet en hij kraaide van plezier. Wat een lol had het mannetje daar op mijn rug. Nog even extra ingesmeerd, want meneertje wil nog steeds geen petje op :-( Aylin was helemaal gelukkig in de kinderwagen en zo liepen we naar het Lincoln monument. Het monument was erg indrukwekkend om te zien. Op deze plek heeft Martin Luther King zijn beroemde woorden ‘I have a dream’ gesproken. We liepen verder langs het Vietnam Veterans Memorial waar het erg druk was met vooral veel oude mannetjes in rolstoelen. Het bleek 70 jaar geleden te zijn dat het D-Day was en dat verklaarde de drukte. In marmeren stenen stond gegraveerd hoeveel dode, vermiste, gewonde en gegijzelde mensen er waren. En er stonden beelden van soldaten met daarachter een muur met daarin de namen gegraveerd van alle militairen die omgekomen waren tijdens de oorlog. Wel heel bijzonder om te zien.
We gingen op naar de Mall, een 1,6 km lange boulevard met allemaal hele grote culturele gebouwen met musea. Het was verder niet heel bijzonder om daar te lopen, maar wel heel heet. Geen winkeltjes of terrasjes en we hadden zo’n zin in een ijsje. We kwamen langs een carrousel en daar wilde Aylin wel even in. De volwassenen moesten ook gewoon betalen, ook al hield je alleen je kind vast. Dus dacht ik “toedelidokie, dan ga ik ook op zo’n paard!” En daar zaten we gezellig met zijn tweetje, ieder op een paard en dit keer vond Aylin het wel helemaal leuk.
Er stonden wel heel veel van die eetkarretjes langs de weg en uiteindelijk hebben we daar een lekkere likker gehaald. Aylin had een Spiderman ijsje met kauwgombal ogen. Eerst wisten we niet dat het kauwgom was, dus het eerst oog was al opgegeten. Het tweede oog moesten we dus in de gaten houden, maar in een onbewaakt ogenblik was die ook verdwenen. Toen we vroegen waar die was zei ze heel triomfantelijk: “In mijn buik!” Nu maar hopen dat die dingen er gewoon weer uitkomen ;)
Alle musea in Washington zijn gratis en we besloten het Space en Air museum in te gaan. We hebben de capsule van de Apollo 11 gezien waarmee o.a. Neil Armstrong naar de maan is geweest en we hebben een stukje maan bewonderd. Aylin is helaas nog een beetje klein voor zo’n museum, dus zijn we niet heel lang gebleven. We wilden nog het Capitool zien aan de andere kant van de Mall en ons laatste punt van de route.
Na alle bezienswaardigheden hadden we trek gekregen en zijn we beland bij een hele drukke Mexicaan met allemaal kleine hapjes. Er werd aan je tafel verse guacamole gemaakt, echt super lekker. Voor Aylin bestelde we kaaspannenkoekjes en voor Fynn hadden we een Olvarit bakje uit Nederland. Meneertje vond dit helemaal niks en ad mee met mijn salade met een of andere Mexicaanse vrucht en vrat de asperges tussen de wrapjes vandaan. Vervolgens hebben we hem nog maar een boterhammetje gevoerd wat we nog in de tas hadden en was hij helemaal ok.
We moesten gaan haasten om de laatste bus naar de campground te halen die om 22:02 uur vertrok en moesten eerst nog een stukje met de metro. Op weg naar de metro zei Aylin dat ze naar de WC moest en we dachten op het metrostation wel terecht te kunnen. Rijn bleef op het perron wachten en ik ging binnen 7 minuten een WC zoeken zodat we de metro zouden halen. Helaas tevergeefs en dus knoopte ik Aylin een luier van Fynn over haar onderbroek. Ze vond het raar, maar het was voor deze ene keer niet anders.
De kids vielen in slaap in de metro en bus en zo legden we 2 slapende kindjes in bed. Wij waren ook gaar en na onze planning voor de volgende dag gingen we ook naar bedje.
Wat een warme, vermoeiende maar vooral leuke dag! Morgen op naar Philly!